Dat blijkt uit de eerste gerandomiseerde studie ter wereld naar de inzet van AI op de SEH

Kunstmatige intelligentie kan een waardevol hulpmiddel zijn op de spoedeisende hulp (SEH), maar verandert het zorgproces niet vanzelf. Dat blijkt uit onderzoek van het Maastricht UMC+ (MUMC+). Het gaat om de eerste gerandomiseerde studie ter wereld naar de inzet van AI op de SEH.

In het onderzoek kregen SEH-artsen wel of geen toegang tot een AI-model dat de kans op overlijden binnen 31 dagen voorspelt. Dit model werd ontwikkeld door MUMC+-klinisch chemicus en data & AI-specialist William van Doorn. “Met een nauwkeurigheid van 84 procent kan het model patiënten met een verhoogd risico snel herkennen”, vertelt Van Doorn. “Zo’n vroege risicobeoordeling kan helpen om sneller de juiste zorg te bieden.”

De praktijk bleek echter weerbarstig. Artsen die de voorspelling kregen, pasten hun behandeling niet aan vergeleken met collega’s die het risico niet zagen. Internist-acute geneeskunde Patricia Stassen: “We hadden verwacht dat de extra informatie zou helpen bij het prioriteren van patiënten, zeker nu de druk op SEH’s hoog is en patiënten complexer worden. Maar dat gebeurde niet.”

Volgens promovendus Paul van Dam komt dat mogelijk doordat het model wel een risico voorspelt, maar niet adviseert welke vervolgstap de arts moet nemen. “Artsen vertrouwen daardoor vooral op hun eigen klinische ervaring. We onderzoeken nu hoe we AI-modellen kunnen ontwerpen die écht aansluiten op het werkproces.”

Klinisch chemicus Steven Meex benadrukt dat de studie laat zien wat patiënten uiteindelijk winnen: “Alleen als we kritisch testen hoe AI werkt in de dagelijkse praktijk, kunnen we modellen ontwikkelen die echt bijdragen aan veilige en betere zorg.”

Aan de studie deden 1.303 patiënten en 97 artsen mee, afkomstig van meerdere MUMC+-afdelingen en onderzoeksinstituten.

Het toonaangevende tijdschrift Nature Medicine bestempelde het onderzoek vorig jaar al als een van de meest veelbelovende medische studies van 2024. De resultaten van het onderzoek verschenen nu in Nature Communications.

Bron: Maastricht UMC+